Jaki jest twój osobisty sekret wielozadaniowości - i jak doradziłbyś innym, aby poradzili sobie z dużym obciążeniem pracą przy wielu wymaganiach?
Równoległe przetwarzanie, znane również jako udawanie, że skupia się na jednej rzeczy, podczas gdy faktycznie robi inną, to nie tylko świetny sposób na zrobienie obu rzeczy źle, ale także super niesamowity sposób na irytację rodziny i przyjaciół. Co powiesz na to: kiedy rozmawiasz z innymi, odłóż urządzenie. Kiedy jesteś na siłowni, odłóż urządzenie. Kiedy jesz posiłek z innymi, odłóż urządzenie. Wszystko jasne? Jeśli masz dużo do zrobienia, podziel zadania na małe części, ustal priorytety i skup się na jednej rzeczy naraz.
W jaki sposób decyzja prezydenta Trumpa o wycofaniu się z porozumienia paryskiego wpłynie na amerykańskie firmy i gospodarkę (w krótkim lub długim okresie)?
Nie jest jasne, czy w praktyce będzie to miało tak duże znaczenie, jeśli w ogóle, w najbliższym czasie. To powiedziawszy, słowa mają znaczenie i słowa naszego prezydenta mają duże znaczenie. Wszyscy musimy martwić się zmianami klimatu, ciężko jest dojść do wielkich umów wielostronnych, aw pewnym momencie po prostu powiedzieć „nie”, muszą nastąpić proaktywne i pozytywne działania.
Jaka jest twoja osobista taktyka walki z chęcią odwlekania?
Odpowiem na to pytanie w przyszłym tygodniu. W porządku Ustalam priorytety i skupiam się na ważnych sprawach. Jeśli naprawdę nie jestem gotowy do pracy, staram się pozwolić sobie na przerwę i wrócić do zadania, gdy jestem odświeżony. Czasami jednak zasilanie ma paradoksalny skutek.
Niedawno przeczytaliśmy badanie, w którym stwierdzili, że Valedictorians nie mają tak bardzo udanych karier. Nigdy nie są milionerami, główami państw lub tytaniami przemysłu. Czy, jako najemca, menedżer i lider biznesu, dbasz o to, jak dobrze twoi pracownicy - lub kandydaci do pracy - radzili sobie w szkole?
Myślę, że pomyliłeś korelację z przyczyną. Prawdą jest, że dobre wyniki w tradycyjnej edukacji nie zawsze prowadzą do sukcesu zawodowego. Na przykład Einstein źle radził sobie na lekcjach matematyki. Nie jest jednak prawdą, że ci, którzy mają się dobrze w szkole, nie mają udanej kariery. Czasami robią, czasem nie. Chodzi o to, że to, co robimy w ustrukturyzowanych środowiskach edukacyjnych, nie jest jedynym - ani niekoniecznie najważniejszym - wskaźnikiem przyszłego sukcesu.
