Chociaż owoc granatu często jest pomijany jako owoc, ponieważ jest drogi i trudny do spożycia, ma szeroką listę korzyści zdrowotnych, od zwiększania przepływ krwi w kierunku zmniejszenia częstości występowania raka prostaty. Posiada również potężną kombinację przeciwutleniaczy.
Wideo dnia
Współtwórcy kalorii: Węglowodany, białko i tłuszcz
Jako owoc, granaty są bogatsze w węglowodany i mają mniej tłuszczu niż inne grupy żywności. Jedna 1/2 szklanki porcji surowych nasion granatu zawiera 16 gramów węglowodanów, 1 5 gram białka i 1 gram tłuszczu. Węglowodany, białko i tłuszcz przyczyniają się do całkowitej zawartości kalorii, ważąc 72 kalorie na jedną 1/2 szklanki porcji nasion.
Równowaga cukru we krwi: cukier i włókno
Nasiona granatu, podobnie jak inne owoce, mają wysoką zawartość cukru. Jedna ½ szklanki porcji nasion granatu zawiera 12 gramów cukru. Ta wysoka zawartość cukru jest utrzymywana w ryzach przez znaczące 3. 5 gramów błonnika, który znajduje się również w jednej porcji nasion granatu, ponad dwukrotnie więcej niż w błonniku serwowanym w jednej ½ szklanki porcji jabłek. Ta równowaga między cukrem i włóknem ogranicza wpływ cukru znajdującego się w granacie na poziom cukru we krwi.
Witaminy i minerały
Chociaż jedna porcja nasion granatu nie zapewnia całej dziennej zalecanej wartości żadnych witamin, zawiera znaczne ilości witamin C i K, niezbędnych dla układu odpornościowego i odpowiednio, krzepnięcie krwi. Podobnie, granat nie zapewnia całej dziennej zalecanej wartości żadnych minerałów, ale zawiera znaczącą ilość potasu, który odgrywa rolę w przewodnictwie nerwowym, kontroli mięśni i regulacji ciśnienia krwi.
Antyoksydanty
Granaty są znane ze swojego imponującego poziomu przeciwutleniaczy. Przeciwutleniacze, powszechnie występujące w owocach, orzechach i warzywach, przeciwdziałają szkodliwemu wpływowi utleniania na komórki. Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych plasuje sok z granatów jako piąty najsilniejszy przeciwutleniacz za czekoladą do pieczenia, czarnego bzu, jabłek Red Delicious i jabłek Granny Smith w oparciu o zdolność absorpcji rodników tlenowych na typową porcję.
