Efekty zbyt dużego wapnia w mózgu

8 sygnałów, że twój organizm domaga się witaminy D

8 sygnałów, że twój organizm domaga się witaminy D
Efekty zbyt dużego wapnia w mózgu
Efekty zbyt dużego wapnia w mózgu
Anonim

W mózgu uważa się, że wapń odgrywa szczególnie ważną rolę zarówno w zdrowiu, jak i chorobie. W normalnych ilościach wapń prawdopodobnie wyzwala szlaki sygnałowe niezbędne dla pewnego rodzaju pamięci; w nadmiarze uważa się, że wapń powoduje uszkodzenie mózgu. Wapń jest wewnątrzkomórkowym przekaźnikiem zdolnym do aktywowania wielu funkcji komórkowych. Bez wapnia układ nerwowy nie miałby wyjścia.

Wideo dnia

Choroba Huntingtona

Choroba Huntingtona charakteryzuje się czterema cechami: odziedziczalnością, zaburzeniami behawioralnymi lub psychiatrycznymi, zaburzeniami poznawczymi i śmiercią - 15 lub 20 lat po wystąpieniu. Choroba jest spowodowana powszechną utratą neuronów w mózgu. Mechanizm śmierci komórki zachodzi przede wszystkim przez utrzymujące się działanie glutaminianu na N-metylo-D-asparaginian lub NMDA, typ receptorów glutaminianowych i nadmierny dopływ wapnia. Nadmiar wapnia ma kilka szkodliwych konsekwencji, które prowadzą do cytotoksyczności i śmierci. Po pierwsze może aktywować proteazy zależne od wapnia, które wywierają toksyczny wpływ na komórki nerwowe. Po drugie, wapń wytwarza eikozanoidy, które powodują zapalenie i wolne rodniki, które powodują uszkodzenie tkanki.

Drgawki

Uszkodzenie mózgu spowodowane powtarzającymi się napadami może wystąpić z preferencyjną utratą neuronów w rejonie hipokampu mózgu. Uwalnianie przekaźnika aminokwasów pobudzających, L-glutaminianu, powoduje nadmierną aktywację receptorów glutaminianowych. Prowadzi to do nadmiernego wzrostu wewnątrzkomórkowego wapnia, który aktywuje wiele enzymów zależnych od wapnia, takich jak kalcenurina, kalpainy i lipazy. W badaniu opublikowanym w 2003 r. I przeprowadzonym na Uniwersytecie Wisconsin stwierdzono, że enzymy zależne od wapnia powodują wytwarzanie wolnych rodników, które uszkadzają ważne białko komórkowe i prowadzą do uszkodzenia mózgu.

Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa

Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa lub SCA3 jest śmiertelnym zaburzeniem genetycznym, upośledzającym koordynację, mowę i wzrok. Badanie z 2008 roku opublikowane w Journal of Neuroscience wykazało, że komórki od osoby z ataksją rdzeniowo-móżdżkową 3 wykazywały nieprawidłowo wysoki poziom uwalniania wapnia po leczeniu bradykininą, substancji aktywującej kanał wapniowy obecny w mózgu. Takie nieprawidłowe uwalnianie wapnia powoduje upośledzenie funkcji motorycznych u osób z SCA3.

Dyskinezy

Dyskineza charakteryzuje się nadmierną aktywnością ruchową, której objawami są mimowolne ruchy, takie jak drżenie i wijące się. Mimowolne ruchy wynikają z odkładania się nadmiaru wapnia w zwojach podstawy mózgu i móżdżku w mózgu.